ایربگ یا کیسه هوا، یک وسیله ایمنی نسبتا مدرن است که در زمان بروز تصادفات در خودرو‌ها، پر از باد شده و به شکل یک بالشتک از محفظه خود خارج می‌شود؛ بالشتک هوا در سیستم ایربگ اتومبیل، باعث کاهش میزان برخورد سرنشینان اتومبیل با دیگر قطعات داخلی خودرو می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۰۱ در صورتی که سرنشینان اتومبیل اقدام به بستن کمربند ایمنی کنند، در زمان تصادفات رانندگی ایربگ یا کیسه هوا می‌تواند حداقل تا ۸ درصد از کشته شدن آن‌ها جلوگیری کند. ایربگ‌ها در سال ۱۹۴۱ برای اولین بار صنایع مربوط به جت‌های جنگی طراحی و تولید شدند و پس از گذشت مدتی، در سال ۱۹۸۰ برای اولین بار توسط تولیدکنندگان خودرو‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. چند سال اخیر و با توسعه استاندارد‌های ایمنی در سراسر دنیا، سیستم‌های ایمنی مربوط به ایربگ یا کیسه هوای خودرو‌ها در دچار تغییرات فراوانی شده‌اند و امروزه بخشی جدا نشدنی از صنایع خودروسازی دنیا به حساب می‌آیند.

حروف SRS مخفف شده عبارت Supplemental Restraint System به معنای سیستم محدودکننده مکمل است و معمولا طبق شاخصه‌های مقرر شده برای آن، کیسه‌های هوا بر اساس فشار وارده بر کمربند ایمنی سرنشینان عمل می‌کنند و قابلیت تنظیم میزان بازشدگی ایربگ در آنها وجود ندارد.اما فناوری SRP که به عبارت Supplemental Restraint And Protection اشاره دارد، جدیدتر بوده و در آن میزان انبساط کیسه‌های هوا قابل تنظیم است. این سیستم برای اولین‌بار در سال ۱۹۹۸ توسط شرکت رنو وارد صنعت خودروسازی شد و امروزه در بسیاری از تولیدات این شرکت نظیر تندر ۹۰ وجود دارد. ایربگ‎های SRP به نسبت میزان فشار وارده بر خودرو منبسط می‌شوند؛ بنابراین فرم آنها قابل تطبیق با شدت ضربه وارده است.